Apr 9, 2014 novas
09-04-2014
A emisora 98.3Radio, emisora da Universidade de Navarra, ven de adicar un espacio na súa programación titulado “La poesía de Celso Emilio Ferreiro“.
Celso Emilio recita o poema Alma da terra e Luis Seoane recita Longa noite de pedraLa emisora 98.3Radio, emisora de la Universidad de Navarra, dedica un espacio en su programación titulado “La poesía de Celso Emilio Ferreiro“.
Celso Emilio recita o poema Alma da terra e Luis Seoane recita Longa noite de pedra
Alma da terra
Lonxana Celanova vinculeira,
torre ebúrnea da miña mocedade,
cando te lembro sai da súa toqueira
coma un furón de soños, a saudade.
Unha chuvia monótona e tristeira
cai decote na miña intimidade,
e sinto que unha sombra silandeira,
coma un solpor o meu esprito invade.
Quero voltar a ti, nai garimosa,
colo natal, arxila rumorosa,
pra acalar esta anguria que me berra
dende o fondo da noite estrelecida,
pedindo amor, pregando fe de vida
pra ser eternamente alma da terra.
Lonxana Celanova vinculeira,
torre ebúrnea da miña mocedade,
cando te lembro sai da súa toqueira
coma un furón de soños, a saudade.
Unha chuvia monótona e tristeira
cai decote na miña intimidade,
e sinto que unha sombra silandeira,
coma un solpor o meu esprito invade.
Quero voltar a ti, nai garimosa,
colo natal, arxila rumorosa,
pra acalar esta anguria que me berra
dende o fondo da noite estrelecida,
pedindo amor, pregando fe de vida
pra ser eternamente alma da terra.
Longa noite de pedra
O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra.
.
Alma de la tierra
Lejana Celanova mayorazga
torre ebúrnea de mi juventud,
cuando te recuerdo sale de su madriguera,
como un hurón de sueños, la saudade.
Una lluvia monótona y tristona
cae sin cesar sobre mi intimidad,
y siento que una sombra silenciosa,
como un atardecer mi espíritu invade.
Quiero volver a ti, madre cariñosa,
regazo natal, arcilla rumorosa,
para acallar esta angustia que me grita
desde lo hondo de la noche rutilante
pidiendo amor, rogando fe de vida
para ser eternamente alma de la tierra.
Larga noche de piedra
El techo es de piedra.
De piedra son los muros
y las tinieblas.
De piedra el suelo
y las rejas.
Las puertas,
las cadenas,
el aire,
las ventanas,
las miradas,
son de piedra.
Los corazones de los hombres
que a lo lejos acechan,
hechos están
también
de piedra.
Y yo, muriéndome
en esta larga noche
de piedra.
