Celso Emilio, “Eiquí será” poema interpretado por Xosé Quintas Canella


08-10-2017

Xosé Quintas Canella

Disco: Homenaje a Celso Emilio Ferreiro
Edición: Sons Galiza 1989
Producción: Eloi Caldeiro

Á memoria de Aquilino Iglesias Albariño

Eiquí será
Quero morrer eiquí (cando me chegue
a hora da viaxe que me agarda).
Eiquí niste silencio
de pombas arroladas,
niste vento que dorme nos piñeiros
un profundo soño de arelanzas.

Quero morrer eiquí cos ollos postos
no fumegar das tellas, na borralla
do tempo, frente a frente
de mín, aberta a ialma
aos latexos das horas, nunha tarde
ateigada de arpas.

Van e veñen as nubes viaxeiras,
as anduriñas pasan.
O pandeiro da chuvia
repenica unha maina
melodía de outono,
que no roncón do río se acompasa.

Quero morrer eiquí. Ser sementado
nesta miña bisbarra.
Finar eiquí o meu cansancio acedo,
pousar eiquí pra sempre as miñas azas.

Longa noite de pedra 1962

Eiquí será
Quiero morir aquí (cuando me llegue
la hora del viaje que me espera).
Aquí en este silencio
de palomas arrulladas,
en este viento que duerme en los pinos
un profundo sueño de anhelos.

Quiero morir aquí con los ojos puestos
en el humear de las tejas, en la ceniza
del tiempo, frente a frente
de mí, abierta el alma
al latir de las horas, en una tarde
llena de arpas.

Van y vienen las nubes viajeras,
las golondrinas pasan.
El pandero de la lluvia
toca una mansa
melodía de otoño,
que se acompasa en el roncón del río.

Quiero morir aquí. Ser sembrado
de esta mi comarca.
Acabar aquí mi cansancio amargo,
posar aquí para siempre mis alas.

Larga noche de piedra 1962

Artigos relacionados


Galicia Canta
O Congreso aproba que o Goberno colabore coas actividades do ano Celso Emilio Ferreiro
Concerto-Homenaxe polo centenario de Celso Emilio Ferreiro