Celso Emilio, poema Irmaus interpretado por Bolboreta
07-03-2016
Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero tí, que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmáu che falo.
Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmáu che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e tí negro i eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmáu che falo.
Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmáu che falo.
Común temos a patria,
común a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmáu che falo.
Longa noite de pedra 1962
Caminan a mí lado muchos hombres.
No los conozco. Me son extraños.
Pero tú, que te encuentras allá lejos,
máis allá de los desiertos y de los lagos,
más allá de las sabanas y de las islas,
como un hemano te hablo.
Si es tuya mi noche,
si lloran mis ojos tus llanto,
si nuestros gritos son iguales,
como un hermano te hablo.
Aunque nuestras palabras sean distintas,
y tú negro y yo blanco,
si tenemos semejantes las heridas,
como un hermano te hablo.
Por encima de tódas las fronteras,
por encima de muros y vallados,
si nuestros sueños son iguales,
como un hermano te hablo.
Común tenemos la patria,
común la lucha, ambos.
Mi mano te doy,
como un hermano te hablo.
Larga noche de piedra 1962
“NON”, poema de Celso Emilio interpretado polo Grupo ZENZAR
25-02-2016
Disco: Camiñando entre serpes, Maio 2015
Disco grabado no estudio Escola.
Co-producción: Javier Abreu e M. Dourado de axudante.
Colaboraron: Vituco Neira voz, Miguel Duarte guitarra e Xan ao saxo, todos eles de Ruxe Ruxe, e tamén Xosé M. Ares á gaita, Gende Beat á voz e beat box.
Disco: Caminando entre serpientes, Mayo 2015
Disco grabado en el estudio Escola.
Co-producción: Javier Abreu y M. Dourado de ayudante.
Colaboraron: Vituco Neira voz, Miguel Duarte guitarra y Xan al saxo, todos ellos de Ruxe Ruxe, y también Xosé M. Ares a la gaita, Gende Beat la voz y beat box.
Si dixese que si,
que todo está moi ben,
que o mundo está moi bon,
que cada quén e quén…
Conformidade.
Ademiración.
Calar, calar, calar,
e moita precaución
Pero NON, NON , NON
Si dixese que acaso
as cousas son así,
porque sí,
veleí,
e non lle demos voltas.
Si aquil está enriba
i aquil outro debaixo
é por culpa da vida.
Si algunos, van de porta en porta
cun saco de cinza ás costas
é por que son unhos docas.
Pero NON, NON, NON
Si dixera que sí…
Entón sería o intre
de falar seriamente
da batalla das froles
nas festas do patrón.
Pero NON, NON , NON
Longa noite de pedra 1962
Si dijese que sí,
que todo está muy bien,
que el mundo está muy bien,
que cada cual es cada cual…
Conformidad.
Admiración.
Callar, callar, callar,
y mucha precaución.
Pero NO, NO ,NO
Si dijese que acaso
las cosas son así,
porque sí
y ahí están
y no le demos vueltas.
Si aquel está arriba
y aquel otro abajo
es por culpa de la vida.
Si algunos van de puerta en puerta
con un saco de cenizas a cuestas
es porque son unos estúpidos
Pero NO, NO, NO
Si dijera que sí…
Entonces sería el momento
de hablar seriamente
de la batalla de flores
en las fiestas del patrón.
Pero NO, NO, NO.
Larga noche de piedra 1962
Celso Emilio, poema Irmaus interpretado por Bolboreta
“NON”, poema de Celso Emilio interpretado polo Grupo ZENZAR
Viaxe ao País dos Ananos, adaptación do grupo ZENZAR
“Eu en tí”, poema de Celso Emilio interpretado polo grupo Australia
Lembrando a Manuel María
Viaxe ao País dos Ananos, adaptación do grupo ZENZAR
31-01-2016
Disco: Rockanrol (2002)
Manolo García: Batería
Xosé A. Bocixa: Voz.
Paco Cerdeira: Guitarra e voces
Mario Grela: Guitarra e voces
Jose A. Regueiro “Tabe”: Baixo
Disco: Rockanrol (2002)
Manolo García: Batería
Xosé A. Bocixa: Voz.
Paco Cerdeira: Guitarra y voces
Mario Grela: Guitarra y voces
Jose A. Regueiro “Tabe”: Bajo
Fardados con exóticas albardas, Esqueceran o tempo da probeza Topenexando baixo escuros veos Viaxe ao País dos Ananos 1968 Fardados con exóticas albardas, Habían olvidado el tiempo de la pobreza Dando cabezadas bajo los oscuros velos Viaxe al País de los Enanos 1968
Entrei naquil local aclimatado
en busca dos irmáus da emigración.
Ao velos todos xuntos nun montón
berrei esperanzado:
–Falo en nome da Terra, homes de ben…
Non me escoitou ninguén.
falando nun idioma estrafalario,
trocaron o seu mundo proletario
polo mundo sin fe dos alpabardas.
–Falo en nome da Terra, homes de ben…
Non me escoitou ninguén.
i a fala dos abós; pro non sabían
a vileza sin fin en que vivían
agora que eran parias da riqueza.
–Falo en nome da Terra, homes de ben…
Non me escoitou ninguén.
aquiles seres moles, casi vermes,
coa voz neutral i o corazós inermes
vexetaban sin luz, torpes i alleos.
–Falo en nome da Terra, homes de ben…
Non me escoitou ninguén.
Entré en aquel local aclimatado
en busca de los hermanos de la emigración.
Al verlos juntos en un montón
grité esperanzado:
-Hablo en nombre de la Tierra, hombres de bien…
No me escuchó nadie.
hablando un idioma estrafalario,
cambiaron su mundo proletario
por el mundo sin fe de los papanatas.
-Hablo en nombre de la Tierra, hombres de bien…
No me escuchó nadie.
y el idioma de los abuelos; pero no sabían
la vileza sin fin en que vivían
ahora que eran parias de la riqueza.
-Hablo en nombre de la Tierra, hombres de bien…
No me escuchó nadie.
aquellos seres blandos, casí gusanos,
con la voz neutral y los corazones inermes
vegetaban sin luz, torpes y ajenos.
-Hablo en nombre de la Tierra, hombres de bien…
No me escuchó nadie.
Celso Emilio, poema Irmaus interpretado por Bolboreta
“NON”, poema de Celso Emilio interpretado polo Grupo ZENZAR
Viaxe ao País dos Ananos, adaptación do grupo ZENZAR
“Eu en tí”, poema de Celso Emilio interpretado polo grupo Australia
Lembrando a Manuel María
“Eu en tí”, poema de Celso Emilio interpretado polo grupo Australia
28-01-2016
Música: Australia
Voz: Javier Lago
Piano: Irene Pérez
Eu xa te busquéi
cando o mundo era unha pedra intaita.
Cando as cousas buscaban os seus nomes,
eu xa te buscaba.
Eu xa te procuréi
no comezo dos mares e das chairas.
Cando Dios procuraba compañía
eu xa te procuraba.
Eu xa te chamei
cando soio a voz do vento soaba.
Cando o silenzo chamaba polas verbas,
eu xa te chamaba.
Eu xa te namoréi
cando o amor era unha folla branca.
Cando a lúa namoraba as outas cumes,
eu xa te namoraba.
Sempre,
dende a neve dos tempos,
eu, na túa ialma.
O soño sulagado 1954
Yo te he buscado
cuando el mundo era una piedra intacta.
Cuando la cosas buscaban sus nombres,
ya te buscaba yo.
Yo te he procurado.
en el comienzo de los mares y de las llanuras.
Cuando Dios procuraba compañía
ya te procuraba yo.
Yo te he llamado
cuando solamente sonaba la voz del viento.
Cuando el silencio llamaba por las palabras,
ya te llamaba yo.
Yo te he enamorado
cuando el amor era una hoja en blanco.
cuando la luna enamoraba las altas cumbres,
ya te enamoraba yo.
Siempre,
desde la nieve de los tiempos,
yo, en tu alma.
El sueño sumergido 1954
Celso Emilio, poema Irmaus interpretado por Bolboreta
“NON”, poema de Celso Emilio interpretado polo Grupo ZENZAR
Viaxe ao País dos Ananos, adaptación do grupo ZENZAR
“Eu en tí”, poema de Celso Emilio interpretado polo grupo Australia
Lembrando a Manuel María
Lembrando a Manuel María
16-01-2016
Poema de Manuel María.
Musicado por Baldomero Iglesias. (Mero)
Intérprete/s: A Quenlla 1988.
Disco, Europolis 88, Avalón Discos S.A., Madrid 1988.
Prohíbese, por orde da Alcaldía,
que medren porque sí
as rosas do xardín municipal.
Dende agora as pombas teñen
que pedir licencia pra voar.
Prohíbeselle á lúa que anda tola
andar ceiba no ceo.
Que a lúa é unha tola que anda espida
e dando mal exemplo …
Están fora da Lei
a Primavera,
as flores e os carballos,
as estrelas, os peixes e os paxaros.
Dende agora as pombas teñen
que pedir licencia pra voar.
Pagarán polos trabucos os poetas.
Prohíbese soñar …
Prohíbese tamén derramar bágoas.
e pódese chorar …
e pódese chorar cando hai sequía
pra que enchan os pantanos.
Dende agora as pombas teñen
que pedir licencia pra voar.
E un só se pode emocionar
os Xoves e os Domingos
cando toca, cando toca
a Banda do Concello
a Banda do Concello no quiosco.
E un só se pode emocionar
os Xoves e os Domingos
cando toca, cando toca
a Banda do Concello
a Banda do Concello no quiosco.
Dase este bando en tal e cuale
pra que se cumpra de orde do Alcalde.
Firmado e rubricado.
Manuel María, Documentos persoais 1958
Bando
Se prohíbe, por orden de la Alcaldía,
que crezcan porque sí
las rosas del jardín municipal.
Desde ahora las palomas tienen
que pedir licencia para volar.
Se le prohíbe a la luna que anda loca
andar libre en el cielo.
Que la luna es una loca que anda desnuda
y dando mal ejemplo …
Están fuera de la Ley
la Primavera,
las flores y los robles,
las estrellas, los peces y los pájaros.
Desde ahora las palomas tienen
que pedir licencia para volar.
Pagarán impuestos los poetas.
Se prohíbe soñar …
Se prohíbe también derramar lágrimas.
y se puede llorar …
y se puede llorar cuándo hay sequía
para que se llenen los pantanos.
Desde ahora las palomas tienen
que pedir licencia para volar.
Y uno sólo se puede emocionar
los Jueves y los Domingos
cuando toca, cuando toca
la Banda del Ayuntamiento
la Banda del Ayuntamiento en el palco.
Y un sólo se puede emocionar
los Jueves y los Domingos
cuando toca, cuando toca
la Banda del Ayuntamiento
la Banda del Ayuntamiento en el palco.
Dase este bando en tal y cual
para que se cumpla de orden del Alcalde.
Firmado y rubricado.
Manuel María, Documentos personales 1958