Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018

Disco: Quince Soles
Canta: Lucía Pérez
Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018
Colabora: Emilio Rúa
Disco: Quince Soles
Canta: Lucía Pérez
Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018
Colabora: Emilio Rúa


Pra Moraima, sempre.
Moraima: diario de a bordo

Xaneiro 1972, II

Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.

Cando quero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a noite é pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a mañá é crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer
non digo nada.
E mátame o silencio
de non decir Moraima.

Onde o mundo se chama Celanova (1975)

Para Moraima, siempre.
Moraima: diario de a bordo

Enero 1972, II

Cuando quiero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando siembro la esperanza.
Digo Moraima
y se pone azul el alba.

Cuando quiero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la noche es cerrada.
Digo Moraima
y la luz se pone en marcha.

Cuando quiero llorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la angustia me asfixia.
Digo Moraima
y el mar se pone en calma.

Cuando quiero sonreír
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la mañana es clara.
Digo Moraima
y la tarde se pone mansa.

Cuando quiero morir
no digo nada.
Y me mata el silencio
de no decir Moraima

Donde el mundo se llama Celanova (1975)

Jun152018

Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018 Disco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018 Colabora: Emilio RúaDisco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018 Colabora: Emilio Rúa https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2018/06/MoraimaXaneiro-1972-II.mp3 Pra Moraima, sempre. Moraima: diario de a bordo Xaneiro 1972, II Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. Cando quero soñar digo Moraima. Digo Moraima cando a noite é pechada. Digo Moraima e ponse a luz en marcha. Cando quero chorar digo Moraima. [...]
Leer máis
Apr282018

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018 A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos. LONGA NOKTO EL ŜTONO La planko estas el ŝtono. Ŝtonas la muroj kaj la ombro. Ŝtonas la kradoj kaj la plafono. La katenoj, la kolonoj, la aero, la pordoj, la rigardoj estas el ŝtono. La koroj de la fore gvatantaj homoj estas mem ankaŭ el ŝtono. Kaj mi mortadas en ĉi longa nokto el ŝtono. El [...]
Leer máis
Mar262018

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018 Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/07/Guilherme-e-BastardoO-Atraco.mp3 Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía. O ATRACO Non é certo que o home descende do gorila. Pero hai moitos gorilas que descenden do home. [...]
Leer máis
Mar132018

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018 O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.     Alma da terra Lonxana Celanova vinculeira, torre ebúrnea da miña mocedade, cando te lembro sai da súa toqueira coma un furón de soños, a saudade. Unha chuvia monótona e tristeira cai decote na miña intimidade, e sinto que unha sombra silandeira, coma un solpor o meu esprito invade. [...]
Leer máis

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018

A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.
La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos.

LONGA NOKTO EL ŜTONO
La planko estas el ŝtono.
Ŝtonas la muroj
kaj la ombro.
Ŝtonas la kradoj
kaj la plafono.
La katenoj,
la kolonoj,
la aero,
la pordoj,
la rigardoj
estas el ŝtono.
La koroj de la fore
gvatantaj homoj
estas mem
ankaŭ
el ŝtono.
Kaj mi mortadas
en ĉi longa nokto
el ŝtono.

El Longa nokto el ŝtono 1962
LONGA NOITE DE PEDRA
O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra.


Longa Noite de Pedra 1962

LA REGNO
En tiu tempo,
kiam la bestoj parolis,
diri libero ne estis triste,
diri vero eĥadis rivere,
diri amo,
diri amiko,
egalis al mencio de printempo.
Neniu sciis pri ofendoj.
Kiam la bestoj parolis,
la homoj kantadis sunsubire
lumkolombojn kaj revokardelojn.
Diri mia kaj via ne kompreneblis,
diri glavo estis prohibite,
diri prizono estis nur sensenca
vorto, aero, kiu vundis
la koron de la homoj.
Kiam,
kiam do perdiĝis
tiu granda Regno?

El Longa nokto el ŝtono 1962
O REINO
No tempo aquil
cando os animales falaban,
decir libertá non era triste,
decir verdá era coma un río,
decir amor,
decir amigo,
era igoal que nomear a primavera.
Ninguén sabía dos aldraxes.
Cando os animales falaban
os homes cantaban nos solpores
pombas de luz e xílgaros de soños.
Decir teu e meu, non se entendía,
decir espada estaba prohibido,
decir prisión somente era unha verba
sin senso, un aire que mancaba
o corazón da xente.
¿Cándo,
cándo se perdéu,
iste gran Reino?

Longa Noite de Pedra 1962

KUŜANTA ĈE LA MARO…
Proletan lingvon de mia popolo,
mi ĝin parolas simple ĉar mi volas,
ĉar mi emas, deziras kaj decidas;
ĉar io fontas kerne, mia-funde,
el acida malĝojo min premanta
pro tiom da kretenoj liliputaj,
fridakoraj ridinduloj senradikaj,
ne plu sciantaj en kompleto snoba
aserti sian amon al prauloj,
paroli la gepatran,
la lingvon de la avoj forpasintaj,
kaj esti, altakape,
maristoj, kultivistoj de la vortoj,
kaj pruo kaj plugilo sama-tempe.
Mi ĝin parolas simple ĉar mi volas
kaj ŝatas stari nun apud la miaj,
ĉe la bonuloj longe suferantaj
alilingvan rakonton historian.
Mi ne parolas por la orgojlaj,
mi ne parolas por la fiaj, povoplenaj,
mi ne parolas por la vantaj,
mi ne parolas por la vakaj,
mi ne parolas por la stultaj,
sed male, por la firme elportantaj
mensogojn kaj maljustojn ĉiutagajn;
por kiuj ŝvitas kaj ploras
per daŭra larmoflu’ el papilioj,
el fajro, vento, sur okuloj nudaj.
Mi ne povas disigi miajn vortojn
de ĉiuj suferantoj en la mondo.
Kaj vi mondero estas, tero mia,
lulilo de mia gento,
Galegio, bedaŭro hispanuja,
kuŝanta ĉe la maro, tiu vojo…

El Longa nokto el ŝtono 1962

Deitado frente ao mar…
Língoa proletaria do meu pobo,
eu fáloa porque sí, porque me gosta,
porque me peta e quero e dame a gana;
porque me sai de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao pór a garabata xa non saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos da lingoaxe,
remo i arado, proa e rella sempre.
Eu fáloa porque sí, porque me gosta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra língoa.
Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruís e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os valeiros,
non falo pra os estúpidos,
que falo pra os que agoantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotidián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas
de tódolos que sofren neste mundo.
E tí vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, dóce mágoa das Españas,
deitada rente ao mar, ise camiño…

Longa Noite de Pedra 1962

Jun152018

Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018 Disco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018 Colabora: Emilio RúaDisco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018 Colabora: Emilio Rúa https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2018/06/MoraimaXaneiro-1972-II.mp3 Pra Moraima, sempre. Moraima: diario de a bordo Xaneiro 1972, II Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. Cando quero soñar digo Moraima. Digo Moraima cando a noite é pechada. Digo Moraima e ponse a luz en marcha. Cando quero chorar digo Moraima. [...]
Leer máis
Apr282018

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018 A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos. LONGA NOKTO EL ŜTONO La planko estas el ŝtono. Ŝtonas la muroj kaj la ombro. Ŝtonas la kradoj kaj la plafono. La katenoj, la kolonoj, la aero, la pordoj, la rigardoj estas el ŝtono. La koroj de la fore gvatantaj homoj estas mem ankaŭ el ŝtono. Kaj mi mortadas en ĉi longa nokto el ŝtono. El [...]
Leer máis
Mar262018

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018 Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/07/Guilherme-e-BastardoO-Atraco.mp3 Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía. O ATRACO Non é certo que o home descende do gorila. Pero hai moitos gorilas que descenden do home. [...]
Leer máis
Mar132018

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018 O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.     Alma da terra Lonxana Celanova vinculeira, torre ebúrnea da miña mocedade, cando te lembro sai da súa toqueira coma un furón de soños, a saudade. Unha chuvia monótona e tristeira cai decote na miña intimidade, e sinto que unha sombra silandeira, coma un solpor o meu esprito invade. [...]
Leer máis

Convocatoria do II Premio Celso Emilio Ferreiro de poemas musicados

Xa está aberta a convocatoria do II Premio Celso Emilio Ferreiro de poemas musicados.

▪ O creador ou creadora da composición gañadora recibirá un premio de 3.000 euros e unha peza de bronce.

BASES E INSCRICIÓNS: https://premio.celsoemilioferreiro.org/

Jun152018

Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018 Disco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018 Colabora: Emilio RúaDisco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018 Colabora: Emilio Rúa https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2018/06/MoraimaXaneiro-1972-II.mp3 Pra Moraima, sempre. Moraima: diario de a bordo Xaneiro 1972, II Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. Cando quero soñar digo Moraima. Digo Moraima cando a noite é pechada. Digo Moraima e ponse a luz en marcha. Cando quero chorar digo Moraima. [...]
Leer máis
Apr282018

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018 A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos. LONGA NOKTO EL ŜTONO La planko estas el ŝtono. Ŝtonas la muroj kaj la ombro. Ŝtonas la kradoj kaj la plafono. La katenoj, la kolonoj, la aero, la pordoj, la rigardoj estas el ŝtono. La koroj de la fore gvatantaj homoj estas mem ankaŭ el ŝtono. Kaj mi mortadas en ĉi longa nokto el ŝtono. El [...]
Leer máis
Mar262018

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018 Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/07/Guilherme-e-BastardoO-Atraco.mp3 Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía. O ATRACO Non é certo que o home descende do gorila. Pero hai moitos gorilas que descenden do home. [...]
Leer máis
Mar132018

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018 O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.     Alma da terra Lonxana Celanova vinculeira, torre ebúrnea da miña mocedade, cando te lembro sai da súa toqueira coma un furón de soños, a saudade. Unha chuvia monótona e tristeira cai decote na miña intimidade, e sinto que unha sombra silandeira, coma un solpor o meu esprito invade. [...]
Leer máis

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018

Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.

Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende.


Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía.

O ATRACO

Non é certo que o home
descende do gorila.
Pero hai moitos gorilas
que descenden do home.

Mans arriba e boca abaixo o pobo.
Vimos a instalar o silencio,
cero preguntas, cero movementos,
porque isto é un atraco, estades a ver
as pistolas de gatillos propensos
a darlle gusto ao dedo.
Ao menor xesto
todos interfectos
sen distinción de sexos.

Porque este é o remedio
infalible e concreto
para impoñer a lei do retroceso,
o principio do pau e tente teso,
o salario do medo,
o debido respecto
ás armas e aos seus eventos.

Mans arriba e boca abaixo o pobo,
non perdamos máis tempo.
Controlaremos
as bolboretas e o vento,
as cópulas, os rezos,
a luz e o alimento.

Degolaremos
o pensamento.
Enxertaremos
a rosa remisa dos soños,
con alcumes abxectos
e serán nosos,
os vosos esqueletos.

Tan só vos deixaremos
os ollos, para que choredes por eles.

13 Poemas iracundos y una canción inesperada,
Separata da Revista Expediente Nº 2,Caracas 1970

Este poema fué censurado en la Edición del libro Antipoemas publicado por la Colección Álamo en 1972, después de obtener el Premio Álamo de Poesía.

EL ATRACO

No es cierto que el hombre
desciende del gorila.
Pero hay muchos gorilas
que descienden del hombre.

Manos arriba y boca abajo el pueblo.
Venimos a instalar el silencio,
cero preguntas. cero movimientos,
porque esto es un atraco, estáis viendo
las pistolas de gatillos propensos
a darle gusto al dedo.
Al menor gesto
todos interfectos
sin distinción de sexos.

Porque este es el remedio
infalible y concreto
para imponer la ley del retroceso,
el principio del palo y tente tieso,
el salario del miedo,
el debido respeto
a las armas y a sus eventos.

Manos arriba y boca abajo el pueblo,
no perdamos más tiempo.
Controlaremos
las mariposas y el viento.
las cópulas, los rezos,
la luz y el alimento.

Deqollaremos
el pensamiento.
Injertaremos
la rosa reticente de los sueños,
con apodos abyectos
y serán nuestros,
vuestros esqueletos.

Tan sólo os dejaremos
los ojos, para que lloréís por ellos.

13 Poemas iracundos y una canción inesperada,
Separata de la Revista Expediente Nº 2,Caracas 1970

 

Jun152018

Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018 Disco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018 Colabora: Emilio RúaDisco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018 Colabora: Emilio Rúa https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2018/06/MoraimaXaneiro-1972-II.mp3 Pra Moraima, sempre. Moraima: diario de a bordo Xaneiro 1972, II Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. Cando quero soñar digo Moraima. Digo Moraima cando a noite é pechada. Digo Moraima e ponse a luz en marcha. Cando quero chorar digo Moraima. [...]
Leer máis
Apr282018

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018 A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos. LONGA NOKTO EL ŜTONO La planko estas el ŝtono. Ŝtonas la muroj kaj la ombro. Ŝtonas la kradoj kaj la plafono. La katenoj, la kolonoj, la aero, la pordoj, la rigardoj estas el ŝtono. La koroj de la fore gvatantaj homoj estas mem ankaŭ el ŝtono. Kaj mi mortadas en ĉi longa nokto el ŝtono. El [...]
Leer máis
Mar262018

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018 Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/07/Guilherme-e-BastardoO-Atraco.mp3 Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía. O ATRACO Non é certo que o home descende do gorila. Pero hai moitos gorilas que descenden do home. [...]
Leer máis
Mar132018

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018 O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.     Alma da terra Lonxana Celanova vinculeira, torre ebúrnea da miña mocedade, cando te lembro sai da súa toqueira coma un furón de soños, a saudade. Unha chuvia monótona e tristeira cai decote na miña intimidade, e sinto que unha sombra silandeira, coma un solpor o meu esprito invade. [...]
Leer máis

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018

O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.
El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.

 

20180114_182057

 

IMG-20180217-WA0037.1

Alma da terra
Lonxana Celanova vinculeira,
torre ebúrnea da miña mocedade,
cando te lembro sai da súa toqueira
coma un furón de soños, a saudade.

Unha chuvia monótona e tristeira
cai decote na miña intimidade,
e sinto que unha sombra silandeira,
coma un solpor o meu esprito invade.

Quero voltar a ti, nai garimosa,
colo natal, arxila rumorosa,
pra acalar esta anguria que me berra

dende o fondo da noite estrelecida,
pedindo amor, pregando fe de vida
pra ser eternamente alma da terra.

Caracas 1971

Alma de la tierra
Lejana Celanova mayorazga,
torre ebúrnea de mi juventud,
cuando te recuerdo sale de su madriguera,
como un hurón de sueños, la saudade.

Unha lluvia monótona y tristona
cae sin cesar sobre mi intimidad,
y siento que una sombra silenciosa,
coma un atardecer mi espíritu invade.

Quiero volver a ti, madre cariñosa,
regazo natal, arcilla rumorosa,
para acallar esta angustia que me grita

desde lo hondo de la noche rutilante,
pidiendo amor, rogando fe de vida
para ser eternamente alma de la tierra.

Caracas 1971


Jun152018

Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez

15-06-2018 Disco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018 Colabora: Emilio RúaDisco: Quince Soles Canta: Lucía Pérez Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018 Colabora: Emilio Rúa https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2018/06/MoraimaXaneiro-1972-II.mp3 Pra Moraima, sempre. Moraima: diario de a bordo Xaneiro 1972, II Cando quero vivir digo Moraima. Digo Moraima cando semento a espranza. Digo Moraima e ponse azul a alba. Cando quero soñar digo Moraima. Digo Moraima cando a noite é pechada. Digo Moraima e ponse a luz en marcha. Cando quero chorar digo Moraima. [...]
Leer máis
Apr282018

Celso Emilio, Poemas en Esperanto

28-04-2018 A Revista Beletra Almanako ven de publicar nove poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos polo Profesor Suso Moinhos. Publicamos tres deles.La Revista Beletra Almanako acaba de publicar nueve poemas de Celso Emilio en Esperanto traducidos pol el Profesor Suso Moinhos . Publicamos tres de ellos. LONGA NOKTO EL ŜTONO La planko estas el ŝtono. Ŝtonas la muroj kaj la ombro. Ŝtonas la kradoj kaj la plafono. La katenoj, la kolonoj, la aero, la pordoj, la rigardoj estas el ŝtono. La koroj de la fore gvatantaj homoj estas mem ankaŭ el ŝtono. Kaj mi mortadas en ĉi longa nokto el ŝtono. El [...]
Leer máis
Mar262018

O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo

25-03-2018 Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páxinas e CD con 12 cortes. Cun prefacio de Teresa Moure e deseños de Séchu Sende.Veredevere / Guilherme e Bastardo, libro de 56 páginas y CD con 12 cortes. Con un prefacio de Teresa Moure y diseños de Séchu Sende. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/07/Guilherme-e-BastardoO-Atraco.mp3 Iste poema foi censurado na Edición do libro Antipoemas pubricado pola Colección Álamo en 1972, dempois de obter o Premio Álamo de Poesía. O ATRACO Non é certo que o home descende do gorila. Pero hai moitos gorilas que descenden do home. [...]
Leer máis
Mar132018

Celso Emilio, poema “Alma da Terra” na Antártida

13-03-2018 O poema “ALMA da TERRA” do libro Onde o mundo se chama Celanova está presente na Base Militar Gabriel de Castilla na Antártida en Isla Decepción.El poema “ALMA de la TIERRA” del libro Donde el mundo se llama Celanova está presente en la  Base Militar Gabriel de Castilla de la Antártida en Isla Decepción.     Alma da terra Lonxana Celanova vinculeira, torre ebúrnea da miña mocedade, cando te lembro sai da súa toqueira coma un furón de soños, a saudade. Unha chuvia monótona e tristeira cai decote na miña intimidade, e sinto que unha sombra silandeira, coma un solpor o meu esprito invade. [...]
Leer máis