Apr 1, 2012 novas
O blogue Caderno da crítica reproduce un fragmento do poema “Cara a papá do ceo”: versos ben acaídos para reflexionar sobre a devastación que sufriron as Fragas do Eume: un dos nosos pulmóns naturais e patrimonio natural xa non ameazado senón destruído. Deixámolo aquí:
Ergo a miña protesta contra o lume,
dimito a miña voz na madrugada,
desterro o meu cantar, doume aos camiños.
Un arbre son, nacido diante un río
que pasa sin lecer e nunca é o mesmo.
Nacín cos brazos ceibes. Hoxe levo
o corazón atado a negras cordas
de tebras e xenreiras.
