Belén, Ano Cero

Dec 25, 2012 editor de CEF novas

25-12-2012

Poema de Celso Emilio Ferreiro cantado por Amancio Prada.

PREMER/PULSAR

Xuntéi o vento frío coa auga-neve,                          Junté el viento frío y el aguanieve,
xuntei a
 noite negra coa xiada,                              junté la noche negra con la helada,
e vin un neno espido nun pesebre.                        y ví un niño desnudo en un pesebre.                                                        

Qué misterio máis fondo, qué aventura:                Qué misterio más hondo, qué aventura:
O neno non quería                                               El niño no quería
gozar de outros irmáus, nin de outra axuda.  gozar de otros hermanos, ni de otra ayuda.            

Por algo estaba alí, por algo estaba                     Por algo estaba allí, por algo estaba
tan lonxe da riqueza gasalleira,                           tan lejos de la riqueza lisonjera,
tan perto da probeza desolada.                          tan cerca de la pobreza desolada.

Por algo os pastoriños se achegaron.                   Por algo los pastores se acercaron. 
E si o vento pasóu tan paseniño                          Y si el viento pasó tan lentamente
cantando soavemente, foi por algo                      cantando suavemente, fué por algo.
.
Por algo era María unha artesán,                        Por algo era María una artesana,
cando podía sere si quixera,                             cuando podía ser, si ella quisiera, 
primeira dama, esposa principal.                      primera damaesposa principal. 

Por algo era Xosé un carpinteiro                        Por algo era José un carpintero
de fortes, rexas maus encallecidas                    de fuertes recias manos encallecidas  
na garlopa, na trencha e no martelo.                 en la garlopa, en el escoplo y el martillo.

Xuntéi tódolos orfos nun só berce,                    junté todos los huérfanos en una cuna,
xuntéi as inxusticias cos aldraxes                     junté las injusticias con las ofensas
e púxenos de ofrenda nun pesebre.                y los puse de ofrenda en un pesebre. 

¿Quén foi o que roubóu o meu presente?        ¿Quién fue el que robó mi presente?

Artigos relacionados


O Atraco, versión libre do poema de Celso Emilio interpretado por Guilherme e Bastardo
Redondela: proxección de 100% CEF e coloquio co seu director, Aser Álvarez
Reflexión sobre a poesía ao fío do poema “O preguntón”, de Celso Emilio Ferreiro, no blogue catalán “Poesia Infantil i Juvenil”