MORAIMA, canto de amor, poema de Celso Emilio adicado a súa muller, cantado por María do Ceo


22-04-2014

Considerado uns dos poemas de amor mais relevantes da poesía europea. Seguindo a Tradición das cantigas de amor dos nosos Antergos.

Considerado uno de los poemas de amor más relevantes de la poesía europea. Siguiendo la Tradición de las cántigas de amor de nuestros Antepasados.

MORAIMA

Pra Moraima, sempre.
Moraima: diario de a bordo

Xaneiro 1972, II

Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.

Cando quero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a noite é pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a mañá é crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer
non digo nada.
E mátame o silencio
de non decir Moraima.

Onde o mundo se chama Celanova (1975)


Para Moraima, siempre.
Moraima: diario de a bordo

Enero 1972, II

Cuando quiero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando siembro la esperanza.
Digo Moraima
y se pone azul el alba.

Cuando quiero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la noche es cerrada.
Digo Moraima
y la luz se pone en marcha.

Cuando quiero llorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la angustia me asfixia.
Digo Moraima
y el mar se pone en calma.

Cuando quiero sonreír
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la mañana es clara.
Digo Moraima
y la tarde se pone mansa.

Cuando quiero morir
no digo nada.
Y me mata el silencio
de no decir Moraima

Donde el mundo se llama Celanova (1975)

Artigos relacionados


Presentación de “Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro”
Cultura e Educación leva ao IES Aquis Celenis, en Caldas de Reis, unha exposición interactiva sobre a vida e obra de Celso Emilio Ferreiro
Celso Emilio musicado polos nenos do Colexio Sagrado Corazón de Celanova