Celso Emilio, poema Irmaus/Hermanos, Solidaridade cos emigrantes forzados/Solidaridad con los emigrantes forzados


14-01-2016

Poema de Celso Emilio denunciando a situación dos emigrantes forzados a emigrar, por motivos alleos a súa vontade.
A Emigración é a derrota dun povo.
Poema de Celso Emilio denunciando la situación de los emigrantes forzados a emigrar, por motivos ajenos a su voluntad.
La Emigración es la derrota de un pueblo

Irmáus
Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero tí, que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmáu che falo.

Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmáu che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e tí negro i eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmáu che falo.

Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmáu che falo.

Común temos a patria,
común a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmáu che falo.

Longa noite de pedra 1962

Hermanos
Caminan a mí lado muchos hombres.
No los conozco. Me son extraños.
Pero tú, que te encuentras allá lejos,
máis allá de los desiertos y de los lagos,
más allá de las sabanas y de las islas,
como un hemano te hablo.

Si es tuya mi noche,
si lloran mis ojos tus llanto,
si nuestros gritos son iguales,
como un hermano te hablo.
Aunque  nuestras palabras sean distintas,
y tú negro y yo blanco,
si tenemos semejantes las heridas,
como un hermano te hablo.

Por encima de tódas las fronteras,
por encima de muros y vallados,
si nuestros sueños son iguales,
como un hermano te hablo.

Común tenemos la patria,
común la lucha, ambos.
Mi mano te doy,
como un hermano te hablo.

Longa noite de pedra 1962

 

 

 

 

 

 

Artigos relacionados


“Cuando el mundo se llama Celanova”, artigo de Harry Almela en El Nacional de Caracas
Galicia Canta, Comunicado
Inauguración da “Biblioteca Moraima” no Colexio “Celso Emilio Ferreiro” de Coia (Vigo)