Cabodano do pasamento de Celso Emilio


31-08-2014

Fai 35 anos  falecía Celso Emilio na súa casa de Vigo. Deixamos iste poema na súa lembranza, musicado por Suso Vaamonde,” Xaneiro 1972“.
Hace 35 años fallecía Celso Emilio en su casa de Vigo. Dejamos este poema en su recuerdo, musicado por Suso Vaamonde. “Enero 1972″

Xaneiro 1972, II
Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.

Cando quero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a noite é pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a mañá é crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer

non digo nada.
E mátame o silencio
de non decir Moraima

Onde o mundo se chama Celanova 1975.

Enero 1972, II
Cuando quiero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando siembro la esperanza.
Digo Moraima
y se poen azul el alba.

Cuando quiero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la noche es cerrada.
Digo Moraima
y la luz se pone en marcha.

Cuando qiuero llorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la angustia me asfixia.
Digo Moraima
y el mar se pone en calma.

Cuando quiero sonreír
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la mañana es clara.
Digo Moraima
y la tarde se pone mansa.

Cuando quiero morir
no digo nada.
Y me mata el silencio
de no decir Moraima.

Donde el mundo se llama Celanova 1975

Artigos relacionados


Longa Noite de Pedra en linguaxe dos signos
Luís Ferreiro, Presidente da Fundación Celso Emilio Ferreiro, en Zig Zag Diario, TVG, emisión do 30 de xaneiro de 2012
Celso Emilio, “María Soliña” poema interpretado por Los Tamara