María Soliña, Grupo Rara Avis


28-01-2015

Interpretada polo grupo “Rara Avis” o 18 de Setembro do 2008 na Casa de Galicia en Madrid.
Intrepretada por el grupo Rara Avis el 18 de Septiembre de 2008 en la Casa de Galicia En Madrid.

 

Maria Soliña
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemia:
ai, qué soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas
muros de noite se erguian :
ai, qué soliña quedache,
María Soliña.

As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai,qué soliña quedache,
María Soliña.

As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, qué soliña quedache
María Soliña

Baixo os tellados de Cangas,
anda un terror de auga fría:
ai, qué soliña quedache
María Soliña.

Longa noite de pedra 1962

Maria Soliña
Por los caminos de Cangas
la voz del viento gemía:
ay, qué sola te quedaste,
María Soliña.
En los arenales de Cangas,
muros de noche se erguían:
ay, qué sola te quedaste,
María Soliña.

Las olas del mar de Cangas
ácidos ecos traían:
ay, qué sola te quedaste,
María Soliña.

Las gaviotas sobre Cangas
sueños de miedo tejían
ay, qué sola te quedaste,
María Soliña.

Bajo los tejados de Cangas
anda un terror de agua fría:
ay, qué sola te quedaste,
María Soliña.

Longa noite de pedra 1962

Artigos relacionados


Bande, poema de Celso Emilio cantado por Suso Vaamonde
Limiar, poema de Celso Emilio na voz de Suso Vaamonde
Viaxe o país dos Ananos-¿Xigantes ou Ananos?