Celso Emilio, poema “Moraima” interpretado por Lucía Pérez


15-06-2018

Disco: Quince Soles
Canta: Lucía Pérez
Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Maio 2018
Colabora: Emilio Rúa
Disco: Quince Soles
Canta: Lucía Pérez
Edición: INQUEDANZAS SONORAS, Mayo 2018
Colabora: Emilio Rúa


Pra Moraima, sempre.
Moraima: diario de a bordo

Xaneiro 1972, II

Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.

Cando quero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a noite é pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a mañá é crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer
non digo nada.
E mátame o silencio
de non decir Moraima.

Onde o mundo se chama Celanova (1975)

Para Moraima, siempre.
Moraima: diario de a bordo

Enero 1972, II

Cuando quiero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando siembro la esperanza.
Digo Moraima
y se pone azul el alba.

Cuando quiero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la noche es cerrada.
Digo Moraima
y la luz se pone en marcha.

Cuando quiero llorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la angustia me asfixia.
Digo Moraima
y el mar se pone en calma.

Cuando quiero sonreír
digo Moraima.
Digo Moraima
cuando la mañana es clara.
Digo Moraima
y la tarde se pone mansa.

Cuando quiero morir
no digo nada.
Y me mata el silencio
de no decir Moraima

Donde el mundo se llama Celanova (1975)

Artigos relacionados


Celso Emilio noTeatro Fernán Gómez de Madrid
Primeira lectura de Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro, por Manuel Bragado
Celso Emilio Ferreiro guionista