Celso Emilio, poema Irmaus interpretado por Bolboreta


07-03-2016

BOLBORETA.
Disco: EP Metamorfose, A Coruña 2015.
Arranxo: Lydia Botana.
Colaboración: Pdrito Erazo.
BOLBORETA.
Disco: EP Metamorfose, A Coruña 2015.
Arreglo: Lydia Botana
Colaboración: Pdrito Erazo.

 

Irmáus
Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero tí, que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmáu che falo.

Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmáu che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e tí negro i eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmáu che falo.

Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmáu che falo.

Común temos a patria,
común a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmáu che falo.

Longa noite de pedra 1962

Hermanos
Caminan a mí lado muchos hombres.
No los conozco. Me son extraños.
Pero tú, que te encuentras allá lejos,
máis allá de los desiertos y de los lagos,
más allá de las sabanas y de las islas,
como un hemano te hablo.

Si es tuya mi noche,
si lloran mis ojos tus llanto,
si nuestros gritos son iguales,
como un hermano te hablo.
Aunque  nuestras palabras sean distintas,
y tú negro y yo blanco,
si tenemos semejantes las heridas,
como un hermano te hablo.

Por encima de tódas las fronteras,
por encima de muros y vallados,
si nuestros sueños son iguales,
como un hermano te hablo.

Común tenemos la patria,
común la lucha, ambos.
Mi mano te doy,
como un hermano te hablo.

Larga noche de piedra 1962

 

 

Artigos relacionados


Galicia Canta, Comunicado
Long Night of Stone-Longa noite de pedra
O Parlamento de Galicia homenaxea a Celso Emilio Ferreiro