Son un pasmón, poema de Celso Emilio interpretado por Labregos do tempo dos sputniks


09-08-2016

Disco: Libremente, Editor Xosé Aldea,Febreiro 2016
Batería,teclados,acordeón e percusión: Lydia Botana (Bolboreta).
Guitarras,cavaquinho e voz: Leonardo Fdez. (Leo).
Voz: Sergio Regos ´O García´.
Colabouracións: Xosé L. Rivas (Mini) e Baldomero Iglesias (Mero)
Disco: Libremente, Editor Xosé Aldea,Febrero 2016
Batería,teclados,acordeón y percusión: Lydia Botana (Bolboreta).
Guitarras,cavaquinho y voz: Leonardo Fdez. (Leo).
Voz: Sergio Regos ´O García´.
Colaboraciónes: Xosé L. Rivas (Mini) e Baldomero Iglesias (Mero)

Son un pasmón
Son un pasmón
peatón
con opinión,
decindo a verdade núa
pola rúa.
Nunca fun usuario
de automóvil suntuario
nin tampouco utilitario.
Camiño a pé
e por iso é polo que
vexo o mundo tal cal é.

Sei da cobiza burguesa
e do furor proletario.
O pan gárdase na artesa
i a fame ronda a diario.
Ando sin présa,
nada altera o meu horario,
nin couta o meu comentario.
Non teño medo
do que o tempo traguerá,
porque sei que tarde ou cedo
o que ha de vir chegará.
Horaboa ou horamá?
¡Tanto me dá!

Ogallá
me colla vivo a noticia.
¡Qué gran ledicia
ver chegar o que virá!
Pra o gran suceso
xa está aceso,
acolá moi lonxe, un lume
que no mundo prenderá
e queimará
a fedenta podredume.

Camiño a pé
e por eso é polo que
vexo o mundo tal cal é.

Longa noite de pedra (1962)

Soy un pasmón
Soy un pasmón
peatón
con opinión,
diciendo la verdad desnuda
por la calle.
Nunca fui usuario
de automóvil suntuario
ni tampoco utilitario.
Camino a pie
y por eso es por lo que
veo el mundo tal cual es.

Sé de la codicia burguesa
y del furor proletario.
El pan se guarda en la artesa
y el hambre ronda a diario.
Ando sin prisa,
nada altera mi horario,
ni limita mi comentario.
No tengo miedo
de lo que el tiempo traerá,
porque sé que tarde o pronto
lo que ha de venir llegará.
¿Enhorabuena o enhoramala?
¡Tanto me da!

Ojalá
me coja vivo la noticia.
¡Qué gran alegría
ver llegar lo que vendrá!
Para el gran suceso
ya está encendido,
allá muy lejos, un fuego
que en el mundo prenderá
y quemará
la hedienta podredumbre.

Camino a pie
y por eso es por lo que
veo el mundo tal cual es.

Larga noche de piedra (1962)

 

Artigos relacionados


Sabedoría, rigor e amenidade: «Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro», de Ramón Nicolás. Crítica de Vicente Araguas
LICALATERNA, gañador do 1º Premio Celso Emilio Ferreiro de Poemas Musicados
Santo Cristo de Fisterre, poema de Celso Emilio, CANTI DELLA NUOVA RESISTENZA SPAGNOLA, 1961