Celso Emilio, Poemas “Al César Enano”


16-11-2016

Al-César-enano0001_Página_13-300x300

Juan Carlos de Borbón y Borbón

Sin duda es dos veces noble
quién dos veces es Borbón,
pero es también, sin opción,
felón por partida doble.

Según la historia comenta,
un borbón que felonea
y un felón que borbonea
es lo mismo a fin de cuenta.

Y para que el caso encuadre
en felonía ejemplar,
plugó al felón comenzar
por borbonear al padre.

Alguna gente devota
de este borboncete dijo,
que aunque idiota, era buen hijo.
Pero ahora es solo idiota.

Un rey, que en felón no es manco,
sobre nuestra patria avanza.
Solo queda la esperanza
de que borbonée a Franco.

INVITACIÓN AL BAILE

 

Evoco la canción superviviente
el canto de furor que agita y clama
y digo sin rodeos mi proclama
al español que duerme indiferente.

Sí fuíste antaño un luchador valiente,
despierta airado y vuelve por tu fama,
alza tú voz, no temas y reclama
la libertad de la que estás ausente.

Niégate a ser un paria, un humillado,
una cosa servil, un desahuciado,
un nadie del que se hizo tabla rasa.

Y pisando el estiércol y el escombro,
hombre con hombre,
marcha hombro con hombro

gritando todos: Yanqui, vete a casa.

 

AL CÉSAR ENANO
(Recopilación de Stow Kiwoto Lumen)
Ediciones Caballo del Diablo, Caracas 1970


 

Artigos relacionados


Budiño e Luis Tosar cantan a Celso Emilio
Redondela: proxección de 100% CEF e coloquio co seu director, Aser Álvarez
Presentación do documental 100% CEF na Academia de Cine