Celso Emilio, poema descoñecido, “¡Oh, mayo de Curros!”


17-02-2018

Poema descoñecido  de Celso Emilio escrito cando tiña 19 anos, artigo publicado polo Profesor Ramón Nicolás en Caderno da Crítica.
Poema desconocido de Celso Emilio escrito cuando tenía 19 años, artículo publicado por el Profesor Ramón Nicolás en Caderno da Crítica

 

¡Oh, mayo de Curros
con q-anseas te espero!,
teu mayo con frores
e verde nos eidos
teu mayo cun povo
d`o fisco redento;
teu mayo sin proves,
que ximan famentos.

¡Oh  mayo de Curros
con q-ánseas te quero!,
por bo e por xusto
por grande por tenro.
Pero por desgracia
teu maio está lexos:
pois aínda fai frío…
inda estamos no inverno…

Por q-inda hay ilotas
sin lus n`as ideas
que siguen forxando
suas propias cadeas.
Sigue sendo Galicia
unha quinta, un feudo
y-os proves paisanos
siguen sendo sereos.

Sigu-habendo frades
sigu-habendo cregos
-ises paxaros tráxecos,
ises paxaros negros-
que mercan as almas
e venden os ceos.

Sigu-habendo iglesias
campanas y-e infernos
sigu-habendo bruxas
beatas y-e demos.
¡Oh mayo de Curros
con q-anseas t`espero!

Teu mayo sonado…
d`un pobo liberto
d`un pobo sin fame
d`un pobo redento.
Pero aínda fai frio…
inda estamos no inverno.

Celso Emilio Ferreiro Míguez
Celanova 28 – 5 – 1931

 

¡Oh, mayo de Curros
con que ansias te espero!,
tu mayo con flores
y verde en los campos
tu mayo con pueblo
del fisco redento;
tú mayo sin pobres,
que giman hambrientos.

¡Oh  mayo de Curros
con que ánsias te quiero!,
por bueno y por justo
por grande por tierno.
Pero por desgracia
tu mayo está lejos:
pues aún hace frío…
todavía estamos en invierno…

Por que aún  hay ilotas
sin luz en las ideas
que siguen forjando
sus propias cadenas.
Sigue siendo Galicia
una finca, un feudo
y los pobres paisanos
siguen estando serenos.

Sigue-habiendo frailes
sigue-habiendo clérigos
-eses pájaros trágicos,
eses pájaros negros-
que compran las almas
y venden los cielos.

Sigue-habiendo iglesias
campanas e infiernos
sigue-habiendo brujas
beatas y demos.
¡Oh mayo de Curros
con que-ansias te espero!

Tu mayo sonado…
de un un pueblo liberto
de un pueblo sin hambre
de un pueblo redento.
Pero aún hace frio…
todavía estamos en invierno. 

Celso Emilio Ferreiro Míguez
Celanova 28 – 5 – 1931

Artigos relacionados


Documental sobre a obra de Celso Emilio Ferreiro TVG
O “Meu primeiro Celso Emilio”, presentación na Feira do Libro da Coruña
Celso Emilio, “Derradeira vontade de Fuco Buxán”, cantado por Suso Vaamonde