Celso Emilio, poema “Gaita irreal” interpretado por Suso Vaamonde


25-11-2018

Disco: Nin rosmar un laido
Canta: Suso Vaamonde
Edita: MOVIEPLAY
Ano: 1977
Disco: Nin rosmar un laido
Canta: Suso Vaamonde
Edita: MOVIEPLAY
Año: 1977

 

Gaita irreal
No lusco-fusco
pasa un gaiteiro.
Non sei si de mar
ou de vento.

Canta e chora
a un tempo,
laios no roncón,
trinos no punteiro.

Leva a Terra con il,
sen il sabelo.
Esperanzas
e medos.

Longas noites
de sofremento.
No solpor
hai un gaiteiro.
Non sei si é ave
ou si é berro.

Viaxe ao país dos ananos , El Bardo 1968

Gaita irreal
Al anochecer
pasa un gaitero.
No sé si de mar
o de viento

Canta y llora
aun tiempo,
lamentos en el roncón,
trinos en el puntero.

Lleva la tierra con él,
sin él saberlo.
Esperanzas
y miedos.

Largas noches
de sufrimiento.
En el crepúsculo
hay un gaitero.
No sé si es ave
o si es grito.

Viaje al país de los enanos , El Bardo 1968

 

 

Artigos relacionados


Sabedoría, rigor e amenidade: «Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro», de Ramón Nicolás. Crítica de Vicente Araguas
SESIÓN PLENARIA DA REAL ACADEMIA GALEGA CON MOTIVO DO I CENTENARIO DO NACEMENTO DE CELSO EMILIO
Homenaxe a Celso Emilio Ferreiro-I.E.S. Frei Martín Sarmiento