03-10-2015 María Soliña, interpretada por Pipeline Music. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/10/Pipeline-Music-Maria-Soliña-Toronto.mp4 Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas muros de noite se erguian : ai, qué soliña quedache, María Soliña. As ondas do mar de Cangas acedos ecos traguían: ai,qué soliña quedache, María
13-04-2015 Poema incluído no disco Cor Das Verbas. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/04/Maria-SoliñaDisco-Cor-Das-VerbasGrupo-Lulavai.mp3 Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas muros de noite se erguian : ai, qué soliña quedache, María Soliña. As ondas do mar de Cangas acedos ecos traguían: ai,qué soliña quedache, María
28-01-2015 Interpretada polo grupo “Rara Avis” o 18 de Setembro do 2008 na Casa de Galicia en Madrid.Intrepretada por el grupo Rara Avis el 18 de Septiembre de 2008 en la Casa de Galicia En Madrid. https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/01/María-SoliñaRara-Avis-en-la-Casa-de-Galicia-de-Madrid.mp4 Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas muros
27-01-2015 Letra: Celso Emilio Ferreiro Arreglos y Dirección: Daniel García Artés Iglesia de los Jesuítas de A Coruña 31-05-2013 XVIII Encuentro de Música Coral Fonseca Coro Joven de la Orquesta Sinfónica de Galicia https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2015/01/María-soliña-Arr.-y-Dirección-Daniel-García-Artés1.mp4 Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas
22-11-2014 María Soliña. Texto de Celso Emilio Ferreiro. Música de A. Paz Valverde. Orquestación de Juan Durán. Cristina Gallardo-Domâs, soprano. Orquesta Gaos. Dir.: Fernando L. Briones https://celsoemilioferreiro.org/wp-content/uploads/2014/11/María-Soliña-Cristina-Gallardo-Domâs-arreglo-Juan-Durán.mp4 Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas muros de noite se erguian : ai,